Onderzoekers van het Experimental Station of Arid Zones (EEZA-CSIC) hebben samen met de Universiteit van Almeria (UAL) een nieuwe soort spinachtigen op het Iberisch Schiereiland ontdekt, de Gluvia brunnea sp. nov., volgens een studie gepubliceerd in het tijdschrift Insects. Dit is de tweede soort kamelenspin die in 200 jaar op het schiereiland is geïdentificeerd en tot nu toe was het alleen in het zuidoosten van Spanje gezien.
Nieuwe soort Kamelenspin op het Iberisch Schiereiland
Cristian Pertegal, een onderzoeker bij de EEZA en de eerste auteur van de studie, merkte op dat de beschrijving van de nieuwe soort gebaseerd is op zowel morfologische waarnemingen als moleculaire analyse. Eva De Mas, co-auteur van de studie, benadrukte de helderheid van de moleculaire analyseresultaten, die de uniekheid van de nieuwe soort bevestigden.
Volgens de Solifugae World Catalog zijn er wereldwijd 15 families, 144 geslachten en 1.209 soorten kamelenspinnen. Op het Iberisch schiereiland was slechts één endemische soort, Gluvia dorsalis, geregistreerd.
De specimens van Gluvia brunnea zijn verkregen uit verschillende bemonsteringsmethoden, zoals directe vangsten en valvallen, in drie verschillende studies: een op faunaruggen, een andere op de impact van branden en een derde op de fauna-diversiteit in bodemruimtes. Pablo Barranco, co-auteur van de studie en professor aan de UAL, benadrukte het geluk dat hij zoveel exemplaren heeft gevonden in de collectie van het Research Center of Scientific Collections van de Universiteit van Almeria (CECOUAL), afkomstig van eerdere studies.
Verstedelijking in spinnen en kevers
Aan de andere kant laat een studie van het Doñana Biological Station (CSIC) en Zwitserse federale onderzoeksinstituten zien hoe verstedelijking en het verlies van bosrijke gebieden de spinnen-en kevergemeenschappen beïnvloeden. De studie, gepubliceerd in het Journal of Animal Ecology, analyseerde gegevens over 1,73 miljoen individuen van 877 soorten spinnen en kevers die over ongeveer 40 jaar werden verzameld. De onderzoekers onderzochten hoe vier belangrijke kenmerken van deze gemeenschappen — lichaamsgrootte, lengte van de activiteitsperiode, droogteverdraagzaamheid en verspreidingsvermogen — veranderden als gevolg van veranderingen in landgebruik.